درصد اکسترود پذیری آلیاژهای آلومینیوم

اکسترود پذیری آلیاژها :

آلیاژهای آلومینیوم از نظر قابلیت ذاتی در اکستروژن تفاوت دارند . در این رابطه ، انتخاب آلیاژ مهم است . زیرا برای یک شکل ، پایداری در حداقل ، ضخامت اثر پایه ای در هزینه های اکسترود دارد . روابط اکسترودپذیری ، برای بیشتر آلیاژهای مهم و مختلف تجاری اکستروژن به شرح زیر است ؛

آلیاژ قابلیت اکستروژن ، نسبت های درصدی برای 6063

آلیاژ 1350 160

آلیاژ 1060 135

آلیاژ 1100 135

آلیاژ 3003 120

آلیاژ 6063 100

آلیاژ 6061 60

آلیاژ 2011 35

آلیاژ 5086 25

آلیاژ 2014 20

آلیاژ 5083 20

آلیاژ 2024 15

آلیاژ 7075 9

آلیاژ 7178 8

کلاس بندی شکل ها :

پیچیدگی در قابلیت تولید یک شکل ، به طور مثال یک عمل اکسترود ، تابعی از ویژگی های فرایند ” جریان فلز ” و همچنین به معنی دسترسی به ” کل جریان ” آن می باشد .

کنترل موقعیت های جریان فلز پاره ای محدود اندک را ، در شکل های تعریف شده و در ارتباط با مقطع عرضی یک شکل تحت اکسترود ایجاد می نماید که بر نسبت تولید ، کیفیت اندازه و سطح و هزینه ها موثر است . اکسترودکاری ها بر اساس پیچیدگی شکل و از نقطه نظر محصول تحت اکسترود ، به اشکال توپر و تو خالی و نیمه خالی کلاس بندی می شوند .

هر شکل توخالی ، یک شکل با هر قسمت مقطع عرضی کاملا محاط در فضای خالی آن می باشد که با افزایش پیچیدگی ، به صورت ذیل کلاس بندی شده است .

کلاس 1 :

یک شکل توخالی یا میان تهی ، با فضای خالی گرد ، با قطر 25 میلیمتر یا 1 اینچ و یا بیشتر ، با جرم توزیع شده یکسان در سمت های مقابل ( در دو قسمت یا بیشتر ) فواصل محوری است .

کلاس 2 :

هر شکل توخالی به جز کلاس 1 ، با قطر دایره کوچکتر مساوی 125 میلیمتر یا 5 اینچ ، دارای یک فضای خالی منفرد مربوط به قطر بزرگتر مساوی 9.5 میلیمتر یا 0.375 اینچ و یا مساحت 70 میلیمتر است .

کلاس 3 :

یک شکل نیمه خالی ، شکلی با هر بخش مربوط به مقطع عرضی آن و تا اندازه ای محاط بر یک فضای خالی با نسبت های ذیل و برای مساحت فضای خالی ، با مربع پهنای هدایت کننده به فضای خالی نامبرده است .

برای مطالعه خواص مهم و ویژگی های کلی این آلیاژها از وبلاگ سایت ما دیدن فرمایید .

درصد اکسترود پذیری آلیاژهای آلومینیوم